Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Gustav Sack

Ïðî÷èòàíèé : 110


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Liebe

Dann  wacht  ich  auf  und  sah  den  Ziegelschlot
vor  meinem  Fenster  leuchten  frühlichtrot

und  über  ihm  und  über  Dach  und  Wand
den  Morgen  kalt  und  stählern  ausgespannt.

Und  während  sie  sich  noch  in  Träumen  wiegte
und  fester  sich  in  meine  Schulter  schmiegte,

überfiel  mich  Schauer  über  Schauer
der  Einsamkeiten  namenlose  Trauer,

und  wie  sie  dann  aufstöhnte  lustverloren,
wünschte  ich,  ich  wäre  nie  geboren.


Íîâ³ òâîðè