Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Walther von der Vogelweide

Ïðî÷èòàíèé : 134


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Ottenton

Hêr  keiser,  sît  ir  willekomen!
Der  küneges  name  ist  iu  benomen:
des  schînet  iuwer  krône  ob  allen  krônen.
Iuwer  hant  ist  krefte  und  guotes  vol:
ir  wellet  übel  oder  wol,
sô  mac  si  beidiu  rechen  unde  lônen.
Dar  zuo  sag  ich  iu  mære:
die  fürsten  sint  iu  undertân,
si  habent  mit  zühten  iuwer  kunft  erbeitet.
Und  ie  der  Missenære,
derst  iemer  iuwer,  âne  wân:
von  gote  wurde  ein  engel  ê  verleitet

Hêr  keiser,  ich  bin  frônebote
und  bringe  iu  boteschaft  von  gote.
ir  habt  die  erde,  er  hât  daz  himelrîche.
Er  hiez  iu  klagen  (ir  sît  sîn  voget):
in  sînes  sunes  lande  broget
diu  heidenschaft  iu  beiden  lasterlîche.
Ir  müget  im  gerne  rihten:
sîn  sun,  der  ist  geheizen  Krist,
er  hiez  iu  sagen,  wie  erz  verschulden  welle.
nu  lât  in  zuo  iu  pflihten.
er  rihtet  iu,  dâ  er  voget  ist,
klagt  ir  joch  über  den  tievel  ûz  der  helle.

Hêr  keiser,  swenne  ir  Tiuschen  fride
gemacht  staete  bî  der  wide,
sô  bietent  iu  die  fremeden  zungen  êre.
Die  sult  ir  nemen  ân  arbeit
und  süenen  al  die  kristenheit:
daz  tiuret  iuch,  und  müet  die  heiden  sêre.
Ir  tragt  zwei  keisers  ellen,
des  aren  tugent,  des  lewen  kraft:
die  sint  des  hêrren  zeichen  an  dem  schilte.
die  zwêne  hergesellen,
wan  woltens  an  die  heidenschaft!
waz  widerstüende  ir  manheit  und  ir  milte?


Íîâ³ òâîðè