Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 3
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Achim von Arnim

Ïðî÷èòàíèé : 131


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Hessisch

Als  ich  kam  zur  Stube  rein,
Da  ist  gut  wohnen!
Ich  hab  so  lang  draußen  gestanden,
Daß  Gott  erbarm!

Ich  seh  dies  an  deinem  Hut,
Wie  dein  Hut  tröpflen  thut,
Von  Regen  ist  er  naß,
Von  wegen  meinem  Schatz.

Ich  gieng  wohl  über  Berg  und  Thal,
Wär  mir  kein  Weg  zu  schmal,
Zu  meinem  Schätzchen  wollt  ich  gehn,
Alle  Wochen  siebenmal.

Dort  steht  ein  schöner  Lorbeerbaum,
Der  steht  schön  da,
Und  ein  schöner  Reutersbub,
Der  steht  mir  an.

Herz  mich  ein  wenig,  küß  mich  ein  wenig,
Hab  mich  ein  wenig  lieb,
Wenns  auch  regnet  oder  schneit,
Wenns  unser  Herz  nur  erfreut.

Íîâ³ òâîðè