Ja stala Toboj, toj, kotoraja
v djungliah parit ne na kril'jah,
a na legkom perishke ptici.
Ja stala toboj, toj, ch'ja pohodka
bosaja pruzhinit ot schast'ja.
Znaesh, odezhdi Tvoi vsegda belosnezhni
i poluprikritie veki Tvoi
Vnushajut lubov' k nezemnomu....
Odinochestvo...
Nam ne ujti ot nego.
Zvezdopadami...
Sipiatsa nochi. I mi grustim
po Rodine nashej vdvoem.
S privkusom krovi Tvoi sladkie
rechi.
Musikoj skripki Toj Pervoj
zvenit beskonechnost'.
