...Nie bój sie deszczu,
W białych obłokach smutne korale kropel zimowych wiatr zakołysze,
I błyskawicy ogień palący schowa się w ciszy.
Gromy piaszczyste w kuźni dębowej woda omyje.
Nie bój się gromu, podaje znak ci, że obłok żyje.
Nie bój sie wiatru, liście deszczowe w tańcu zaręczy,
Ścieżkę udręki czasu nadzieji wmaluje w tączę.
Słońce palęce z letnich smaragdów rósę osuszy.
Słońce nie spali, deszcz nie roztopi – zabłądzisz w duszy.