Зараз у моїм житті все частіш стають омани.
Зараз червень наступає, навкруги зелені трави.
А моє святе ім`я у поезії в долоні.
Моя кров і моє серце - то лише "memento mori".
Зараз третій літа день, хочу, щоб тринадцятий.
У притулку та в скорботі я сиджу ув`язнений.
Як життя прийде до мене, смерть не змучить силою.
І земля мені не стане чорною могилою.
Десь далеко плаче дощ, десь туман ляга на гори.
Я ж цієї посмішки не стрічав раніш ніколи.
Зараз в небо я вдивляюсь, і палають небеса,
В ньому вічності безсмертя - білих символів краса.
Я не знаю, що робити, як живу у цьому часі.
Мою душу викрадають старості страшні примари.
Мій талант такий могутній - то небеснеє творіння,
Мій ласкавий, рідний край - то лазурі сині, сині...
Що я вдію, як навколо випадає ніч страшенна.
Я згадав своє обійстя і місця його злиденні.
Зараз іншого бажаю, щось інакше - безіменне.
Знаю, смерть мене чекає, знаю я про це напевне.
Так повільно дні пливуть, і важким є існування.
Я ж до тебе не прийду - шлях важкий та нездоланний.
Моє прізвище - Ґранелі - у поезії в долоні.
Моя кров і моє серце - то лише "memento mori".
Переклад з грузинської. Автор оригіналу - Теренті Ґранелі
MEMENTO MORI
ტერენტი გრანელი
ახლა უფრო ხშირია შეცდომების დაშვება,
ახლა მოდის ივნისი, ირგვლივ მწვანე მოლია.
ჩემი წმინდა სახელი პოეზიას დარჩება,
ჩემი გული და სისხლი - ეს "Memento mori" -ა.
დღეს სამია ივნისის, მინდა იყოს ცამეტი,
ჩემს გარშემო ციხეა - მწუხარების სავანე.
რომ მდომოდა სიცოცხლე, სიკვდილს არ ვიწამებდი,
მიწა არ იქნებოდა ჩემთვის შავი სამარე.
სადღაც მთასთან იწვიმა, სადღაც მთაზე ბურია,
ამნაირი ღიმილი უწინ მე არ ვიცოდი.
ახლა მე ცას ვუცქერი, ცაზე ანთებულია
ვარსკვლავები, სიმბოლო თეთრი მარადისობის.
ახლა რა ვქნა არ ვიცი, მე როდესაც ასე ვარ,
როცა სულს ეპარება აჩრდილები სიბერის.
მე - ძლიერი ტალანტი, ზეციური არსება,
ჩემი ნაზი სამშობლო - ლაჟვარდები ცისფერი.
რა ვქნა, შავი ღამეა, მძიმე და უსაშველო,
მახსოვს ჩემი სოფელი, მისი ყრუ ადგილები.
ახლა რაღაც სხვა მინდა, რაღაც სხვა, უსახელო,
რომ დაღუპვა მომელის, ვიცი დანამდვილებით.
ნელა გადის დღეები და ძნელია გარჩევა,
მე, ძვირფასო, ვერ მოვალ, გზა შენამდე შორია.
ჩემი გვარი - გრანელი - პოეზიას დარჩება,
ჩემი გული და სისხლი - ეს "Memento mori"-ა.
І є ще люди на землі. Ось де братство! Гамарджоба! 
