Все іще дощить (переклад з грузинської; оригінал - Отар Чіладзе)
Ще світання час, але все дощить.
Все іще дощить до неспокою.
Я пізнав нудьгу й прохолоди мить.
Та не бачу я, наче холоду…
За вікном, немов у вологім сні,
Ще тремтить тепло у тій вогкості.
Я схвилюю ледь безголосся гріх,
І порушу стан непритомності.
Все! Навіки я у безодні тій,
У руках твоїх… Не згадати…
Як жевріли в дощ у жазі вірші
На волоссі, на плечах коханих.
Так душа тремтить в тім вологім сні,
Як і листя дерев, як ті краплі…
За життя… за повітря дорожча мені,
Ти зі мною поруч в кімнаті.
გარეთ ისევ წვიმს
გარეთ ისევ წვიმს და ჯერ ადრეა.
გარეთ ისევ წვიმს და სულ იწვიმებს.
მე ვგრძნობ რომ მცივა და მენატრები,
მაგრამ ვერ გხედავ, როგორც სიცივეს.
გარეთ კი წვიმით სველი აბრები
აშიშინებენ შერჩენილ სიცხეს.
მეც აღარ მინდა, რომ სხვებს დაბრალდეს
ჩემი სიჩუმე და ხმაურს ვიწყებ.
გათავდა! აღარ ჩამოგეხსნები,
არ მახსოვს, ვის რა ვუთხარი გუშინ
და ვაფათურებ სიცხიან ლექსებს
შენს თმებზე, მხრებზე, მუხლებზე …… სულში.
ნარბენი კაცის გულივით ფეთქავს
საათიც, ქუჩაც, ფოთოლიც , წვეთიც….
შენ ხარ- აქამდე რაც უნდა მეთქვა,
შენ ხარ ოთახში ჰაერზე მეტი.
ოთარ ჭილაძე
