Закрились двері за дверима,
Як сторінки мого життя.
Ці сторінки у серці сяють.
А решту вітер забирає
- я відбуваю
- прощавайте...
Моє дитинство, прощавай,
живеш ти, в серці ти палаєш,
скрипка мала, двір кам'яний,
вигнання заклик негучний
- ігри і бійки
- прощавайте...
Ви прощавайте, мої друзі,
минули з вами мої дні,
Я пам'ятаю кожну мить
тих, кого більше не зустріть,
- благословляю
- прощавайте...
Ти, моє місто, прощавай
і мої вулиці щасливі,
сходжені тисячі разів,
байдужий, добрий, люд знайомий,
знущання, посмішки й прокльони,
- Я повернуся
- прощавайте...
Себе самого залишаю,
не спалюю мости назад...
Я відбуваю, щоб вернутись
у тисячі дверей замкнутих
- пора настала
- прощавайте...
Любов остання, прощавай,
в мить втрати скам'янілість губ,
ніч не вернути й потиск рук,
закрилися відкриті двері
- це я закрив їх
- прощавайте...
Найкращі дні мої, прощайте,
безсонні тисячі ночей,
прощайте й ви, слова затерті,
обличчя втомлені і двері
відкриті для нових оман
- я їм не вірю
- прощавайте...
Остання втрата, прощавай,
моя не втрачена надія, чекаю
на останню мрію...
а решту вітер забирає.
В різновиди обманних ігор
я більш не граю
- прощавайте
Արթուր Մեսչյան ԲԱՐՈՎ ՄՆԱՔ
Դռները մեկ առ մեկ փակում
կյանքիս անցած էջերի պես,
էջերը լույս պահում սրտում,
մնացածը տալիս քամուն
- և հեռանում
- բարով մնաք...
Բարով մնաս իմ մանկություն,
որ դեռ ապրում, այրվում ես իմ սրտում,
փոքրիկ ջութակ, քարքարոտ բակ,
աքսորների խուլ ահազանգ
- կռիվ ու խաղ
- բարով մնաք...
Բարով մնաք -- իմ ընկերներ
որ կիսեցիք ինձ հետ օրերը իմ,
ես կհիշեմ ամեն վարկյան
նրանց, որոնք արդեն չկան,
- օրհնյալ լինեք
- բարով մնաք...
Բարով մնաս դու իմ քաղաք
և փողոցներ իմ հարազատ,
ես չափչփել եմ ձեզ հազար անգամ,
դեմքեր ծանոթ, բարի ու գորշ,
հեգնանք, ժպիտ և հայհոյանք,
- ես դեռ կգամ
- բարով մնաք...
Ինքս ինձնից եմ հեռանում
և կամուրջները ետդարձի ես չեմ այրում...
ես հեռանում եմ, որ դառնամ,
հազար փակված դռներ բանամ
- հիմա գնամ
- բարով մնաք...
Մնաս բարով, վերջին իմ սեր,
կորուստի պահը լուռ, և քարացած շուրթեր...
գիշեր անդարձ, ձեռքեր սեղմված,
և կորուստի դռները բաց
- ես փակեցի
- բարով մնաք...
Մնաք բարով խելառ օրեր
անքուն հազար իմ գիշերներ
բարով մնաք, խոսքեր մաշված
դեմքեր հոգնած
նոր խաբկանքի դռները բաց
- չեմ հավատում
- բարով մնաք...
Մնաս բարով, վերջին կորուստ,
վերջին իմ հույս, սպասում,
երազ վերջին...
ես հեռանում եմ ամենից,
ամեն տեսակ սուտ խաղերից
ես չեմ խաղում
- բարով մնաք
